ışımak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
ışımak
ф. балку, нурлану, яктыру
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ışımak
sıvazlamak, ovmak, sürmek. Pıçaknı avzun hırşığa ışıyma: bıçağın ağzını bile taşına sürüyorum, kollarım bıla sırtın ışıyma: ellerimle sırtını sıvazlıyorum, kazannı tübün igi ışıp cuv: kazanın dibini iyice ovarak yıka, kollarıma balham ışıyma: ellerime merhem sürüyorum.