ırıñ

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

ırıñ

: ırıñ- cırıñ 1) niza; nifak; ihtilâf; 2) uyuşamamazlık, kuru gürültü.

Son arananlar:

• amaç,
• bıtılda,
• barylmak,
• salfet,
• hemişelik,
• Kıyafet,
• töz,
• kesapat,
• terki,
• h,
• adınalıq,
• paýdar,
• shala,
• yaltaqlanma,
• urut,
• suigeneris,
• aslılık,
• gyýak,
• uduklamak,
• tuyaklı,
• meaningful,
• ırıñ