ırıskı
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
ırıskı
a. rızık, nimet dünya nimetlerinden insanın hissesi; mañday teri menen tapkan ırıskı: alın teri ile kazandığı rızık; ırıskının tuyğunun (yahut ılaaçının) uçurdu mec. 1) nimetten mahrum oldu; 2) itibarını kaybetti.