ırcay

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

ırcay-

sırıtmak; ırcayıp kül- : sırıtarak gülmek.

Son arananlar:

• tokılmak,
• Kana,
• melce,
• Tüşük,
• yalturmak,
• neutralize,
• cereyan,
• elgemek,
• çapawullamak,
• bitmoq,
• mukavele,
• iqtidar,
• tumsak,
• pelte,
• bayramlık,
• Cek,
• toxtama,
• dürmek,
• cebe,
• garaly,
• razyana,
• ırcay