ınsan

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

ınsan

a. 1. insan; 2. insan soyu (nevi beşer).

Son arananlar:

• laktasiya,
• yağılık,
• krujevaçı,
• kacırluu,
• alov,
• çördek,
• travma,
• üýşenme,
• Engel,
• oshqirmoq,
• zÉ™min,
• foot,
• helvacı,
• ixtira,
• unçuguş,
• dombra,
• türkanalyk,
• resort,
• ymyzganmak,
• pass,
• deş,
• ınsan