ıman

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

ıman

ıyman a. vicdan: ımanı cok: vicdansız, namussuz; ımanı uçup ketti: ödü patladı (pek fazla korktu) ımanı ısık bala: cna yakın, sevimli çocuk; 2. iman (dinî kavaat) 3. kelimei şahadet ımanı ayt- yahut ımanı ketir- : kelimei şahadet söylemek; 4. dinî vecibe, kırk bir ıman: bir müslümana tahmil edilen dinî vecibelerin mecmuu.

Son arananlar:

• suyuldurmaq,
• çalyşma,
• zyk,
• Üleş,
• veteriner,
• büskeç,
• kövkəb,
• hiddet,
• yiginmoq,
• téxnik,
• hoplamoq,
• eýer,
• munasip,
• uuru,
• acclamation,
• heybe,
• kaytarmak,
• sozulma,
• sepküch,
• oyuncu,
• vaqt,
• ıman