İşik

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

işik

[i:şik], at. 1. Gapynyň iki söýesiniň arasyndaky bölegi, bosaga; ätlenip girilýän ýer. 2. Gapy. 3. göç.m. Gapynyň daş we iç tarapy, gapa ýakyn ýer. Daş işik. Iç işik. 4. Öýüň öň tarapy, jaýyň gapy tarapyndaky giňişlik.
 ‣Aşaky işik ýaly (adam hakynda) kiçigöwünli, ýer ýaly. Ol aşaky işik ýaly adamdyr.

Son arananlar:

• sonsuz,
• öt,
• poya,
• dümbələk,
• rotor,
• asosiy,
• etizlenmek,
• taala,
• uragan,
• fiş,
• tadilat,
• maşinist,
• müddət,
• kezit,
• ecik,
• tuzgu,
• delebe,
• aylandıruu,
• guruşha,
• kötürenggu,
• köpbəcələşmə,
• İşik