İlişik
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
ilişik
[Köken: Uydurukça] (ad): Koşuntu, Koşumca, Tirkelti, (sıfat): Tirkelen, Koşulan
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
ilişik
1. с. 1) эләктерелгән, беркетелгән, тагылган; 2) мөнәсәбәтле, бәйләнешле. 2. и. 1) мөнәсәбәт, бәйлелек; 2) кушымта
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
ilişik
Türkiye Türkçesi: ilişik
Azerbaycan Türkçesi: ilişik
Başkurt Türkçesi: tirkälgän kuşılğan
Kazak Türkçesi: kosımşa tirkevli
Kırgız Türkçesi: tirkelgen koşulğan
Özbek Türkçesi: koşimçä ilàvä kılingän
Tatar Türkçesi: tirkälgän kuşılğan
Türkmen Türkçesi: goşundı goşmaça
Uygur Türkçesi: koşumçä
Rusça: prilojennıy prilagayemıy
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
ilişik
1. sif. Düyün, pırtlaşıq, ilişmiş şeyin halı. İlişik ip. İlişik məftil. // İs. mənasında. Bayaqdan yazıq qadın neçə dəfə məftili ilişikdən qurtarıb. Mir Cəlal.
2. məc. Dolaşıq, qarışıq. İlişik fikirlər.
3. is. Münasibət, əlaqə, asılılıq. Onunla heç bir ilişiyim yoxdur.
4. is. Əngəl, maneə. İşimdə heç bir ilişik yoxdur. • İlişiyə düşmək – əngələ düşmək, pis bir işə dolaşmaq.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
ilişik
I. pırtlaşıq
{karmaşık}
II. dolaşıq, qarışıq
{dolaşık, karışık}
III. münasibət, əlaqə, asılılıq
{ilgi, alaka, bağlılık}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
ilişik
ilişik