İlenç
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
ilenç
[Köken: Anlam kayması] Kargış
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
ilenç
и. каргыш, каһәр, ләгънәт
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
ilenç
düşüncesinin yanlışlığı belli olan bir ki-şinin bir iş üzerine sözsöy]emesini kınama; ayıplama, tekdir, çıkışma·I, 133, 204;III, 450