ýyrak

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ýyrak

[ýyra:k], hal. Uzak, alys, daş. Ýer gaty- da, gök ýyrak (Nakyl). Däli köňlüm, bir söhbetsiz kişiden, Daş ediban, ýyrak eýle özüňni (Magtymguly).

Son arananlar:

• harp,
• vakant,
• tıymak,
• Taşra,
• lagar,
• oturak,
• utangaç,
• pırlamak,
• şindik,
• seplemeklik,
• Kişi,
• istintaq,
• Savcılık,
• bihet,
• egevlev,
• layiqli,
• Chaman,
• kırçın,
• Düzenbaz,
• yolg‘izlik,
• muyanlık,
• ýyrak