üşügen

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

üşügen

üşüyen.

Son arananlar:

• päl,
• unduruk,
• məmulat,
• kızıksanmaz,
• Köbük,
• caparison,
• açıqaşkar,
• qınc,
• namuna,
• heyam,
• kvartet,
• temizlikçi,
• qomus,
• qalaça,
• topot,
• idişmek,
• qalqmoq,
• tersakıl,
• Kımıllı,
• Mamur,
• urbanity,
• üşügen