üşeñ

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

üşeñ

→ Üşen.

Son arananlar:

• bilmey,
• Lastik,
• GUGURUK,
• boysunmağan,
• kires,
• gokka,
• tablag,
• katışlı,
• Karap,
• sivilce,
• frazeologiya,
• sergoppan,
• sanda,
• dastaki,
• téxi,
• eybəcərlik,
• Pekmez,
• egma,
• uyğur,
• saatsaz,
• ciddiyyət,
• üşeñ