üýşmek

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

üýşmek

[üýşmök] I, işl. 1. Bir ýere ýygnanmak, bir ýere jemlenmek, çogdamlanmak, toparlanmak (adam hakynda). Adamlar ýygnaga üýşüp geldiler.
 ‣ Depe saçyň üýşmek gorkmakdan ýa-da gynanmakdan ýaňa üstüňden sowuk suw guýlan ýaly bolmak, gaty gorkmak.


ÜÝŞMEK [üýşmök] II, at.1. Üýşürilip goýlan zat. Ine, ummasyz pagta harmany, biz muňa ak altynyň üýşmegi diýýäris (“Edebiýat we sungat”). 2. Birnäçe adamdan ybarat bolan ýygnanyşyk, märeke, mähelle; üýşüp duran, oturan adamlar. Beýle ýandaky üýşmekde ýaşulularyň, ýaş-ýeleňleriň gürrüňi gidýärdi (R. Gelenow). 3. gepl.d. Üýşmeleň, kiçiräk toý. Elimiz agzymyza ýetse, bir kiçiräk üýşmek edäýsek diýýäs.

Son arananlar:

• Chidam,
• çapaçul,
• ülüg,
• nasıya,
• istak,
• Muy,
• rectify,
• Quşatan,
• eşkin,
• sub’ekt,
• sansor,
• çagraşmak,
• çekdiriv,
• filateliya,
• ziyilli,
• üzlüşmek,
• yersuv,
• well,
• kalmık,
• usulca,
• tebelen-,
• üýşmek