üýşmek

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

üýşmek

[üýşmök] I, işl. 1. Bir ýere ýygnanmak, bir ýere jemlenmek, çogdamlanmak, toparlanmak (adam hakynda). Adamlar ýygnaga üýşüp geldiler.
 ‣ Depe saçyň üýşmek gorkmakdan ýa-da gynanmakdan ýaňa üstüňden sowuk suw guýlan ýaly bolmak, gaty gorkmak.


ÜÝŞMEK [üýşmök] II, at.1. Üýşürilip goýlan zat. Ine, ummasyz pagta harmany, biz muňa ak altynyň üýşmegi diýýäris (“Edebiýat we sungat”). 2. Birnäçe adamdan ybarat bolan ýygnanyşyk, märeke, mähelle; üýşüp duran, oturan adamlar. Beýle ýandaky üýşmekde ýaşulularyň, ýaş-ýeleňleriň gürrüňi gidýärdi (R. Gelenow). 3. gepl.d. Üýşmeleň, kiçiräk toý. Elimiz agzymyza ýetse, bir kiçiräk üýşmek edäýsek diýýäs.

Son arananlar:

• oyulğan,
• alyş,
• turne,
• mubohasa,
• ükü,
• concavity,
• soruşturmak,
• çubalçı,
• humma,
• tedirgin,
• echiqmaq,
• cızma,
• conservation,
• dormant,
• Huzur,
• nərildəmək,
• çoro,
• uturmak,
• amah,
• reformer,
• oýlandyrmak,
• üýşmek