üýşmek

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

üýşmek

[üýşmök] I, işl. 1. Bir ýere ýygnanmak, bir ýere jemlenmek, çogdamlanmak, toparlanmak (adam hakynda). Adamlar ýygnaga üýşüp geldiler.
 ‣ Depe saçyň üýşmek gorkmakdan ýa-da gynanmakdan ýaňa üstüňden sowuk suw guýlan ýaly bolmak, gaty gorkmak.


ÜÝŞMEK [üýşmök] II, at.1. Üýşürilip goýlan zat. Ine, ummasyz pagta harmany, biz muňa ak altynyň üýşmegi diýýäris (“Edebiýat we sungat”). 2. Birnäçe adamdan ybarat bolan ýygnanyşyk, märeke, mähelle; üýşüp duran, oturan adamlar. Beýle ýandaky üýşmekde ýaşulularyň, ýaş-ýeleňleriň gürrüňi gidýärdi (R. Gelenow). 3. gepl.d. Üýşmeleň, kiçiräk toý. Elimiz agzymyza ýetse, bir kiçiräk üýşmek edäýsek diýýäs.

Son arananlar:

• mıtır,
• Cılız,
• avuş,
• latife,
• işte,
• mehli,
• intuition,
• bekemek,
• opera,
• albino,
• cəmləşdirmək,
• sıvamak,
• Öy,
• tıyılıv,
• patlamak,
• boto,
• tul,
• ko&,
• baba,
• şımarmak,
• kibrlilik,
• üýşmek