ürkmek
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
ürkmek
ф. 1) курку; шүрләү; 2) өркү (ат тур.)
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
ürkmek
Türkiye Türkçesi: ürkmek
Azerbaycan Türkçesi: ürkmäk
Başkurt Türkçesi: kurkıv örköv
Kazak Türkçesi: ürküv
Kırgız Türkçesi: ürku
Özbek Türkçesi: hürkmàk çöçimàk
Tatar Türkçesi: kurku örkü
Türkmen Türkçesi: ürkmek
Uygur Türkçesi: ürkimäk
Rusça: pugats'a boyats'a
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
ürkmek
[ürükmök], işl. Bir zatdan gorkup, üşerilip yza tesmek, tisginip gaçmak (mal hakynda). At ürken ýerinden, är gorkan ýerinden (Nakyl). Bakgallaryň ürküp boşanan ýabylary bazaryň içinde iki baka daýyrdaşýardylar (“Görogly”).
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ürkmek
ürkmek, çekinmek. Avanñdan ~: karaltıdan ürkmek, atla ürküp bir cerge cıyıldıla: atlar ürkerek bir yere toplandılar, koyla ürküp cardan sekirgença: koyunların ürküp yardan atlamaları gibi(d), korkup-ürküpp caşaybız: korkarak çekinerek yaşıyoruz, korkmay-ürkmey caşarğa madar kayda? Korkmadan çekinmeden yaşama imkânı nerede?
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
ürkmek
ürkmek,III, 420