öýdeçi

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

öýdeçi

[öýdöçü], at. 1. Öýderäk bolmagy halaýan, öýden çykman oturýan adam. Soňky döwürlerde sen öýdeçi bolupsyň. 2. Elde, öý hojalygynda saklanýan, eldeki (goýun-geçi hakynda). "Öýdeçimi-düzdeçi" diýip soraýmasaň, düşünmegem aňsat däl (B. Kerbabaýew). Olar öýdeçi mal sürüleridi.

Son arananlar:

• mähek,
• tavlamak,
• angary,
• Təhsil,
• shear,
• mavzu,
• kəc,
• suluw,
• seçmen,
• şekillenmek,
• maktant,
• alasta,
• kamçılık,
• gicgah,
• şirma,
• devour,
• violet,
• Təyyarə,
• kaňkamak,
• mıstılamak,
• masabəyi,
• öýdeçi