turklehceleri.org

özen

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

özen

[Köken: Uydurukça] Dırışma

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

özen

1. Cevher, Öz

Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)

özen

Türkiye Türkçesi: özen
Azerbaycan Türkçesi: e'tina
Başkurt Türkçesi: tırışlık
Kazak Türkçesi: zer zeyin ıjdahat
Kırgız Türkçesi: tıkandık
Özbek Türkçesi: tirişiş säy-häräkät
Tatar Türkçesi: tırışlık
Türkmen Türkçesi: ünslülik dıkgatlılık
Uygur Türkçesi: tirişçanlik ictihat
Rusça: staraniye dobrosovestnost' akkuratnost'

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

özen

[özön], at. 1. Agajyň içki gaty bölegi. Miweli baglaryň özeni. 2. Dömüp çykýan ýaralaryň jerheti, içinden çykýan ganly iriň. 3. göç.m. Bir zadyň düýp manysy, esasy bölegi, merkezi.

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

özen

Irmak, çay, kanal. Özen beshi – Irmağın başı.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

özen

vadi, boğaz. Tav ~le: dağ vadileri, Teberdi ~: Teberdi vadisi, Karaçay ~le: Karaçay Vadileri, teren ~: derin vadi, ~tin: vadi üzerinden, ~ bavur: vadinin kalbi, vadinin canı, vadinin can alıcı yeri, üç ~de aytılıb turğan adam: üç vadide tanınan adam (Karaçay'da, Yukarı Kuban, Duvut ve Teberdi ırmaklarının aktığı vadilere üç özen adı verilir. Kadim Karaçay'da buraları yoğun yerleşim mıntıkaları olmuşlardır.), üç ~ni halkı cıyıldı: üç vadinin halkı toplandı, ~ suvdan kol suv başha: ana sudan yan su başkadır (ana vadide akan su başka, yan vadilerden akıp ana suya katılan sular başka anlamına bir deyim).


Son arananlar: