öwüç

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

öwüç

at. Bir zadyň iň ýokary nokady, ýokary başy, belentlik. Ýigitlik öwjünde heniz hyýalym (Magtymguly).
 ‣Öwüç almak,möwçalmak, barha güýjemek, gitdigiçe batlanmak. Ösdükçe öwüç alar dünýäniň ýeli (Magtymguly).

Son arananlar:

• çaprak,
• kəndkəsək,
• Sungat,
• buğur,
• Ayrılmak,
• möhkəmləşmə,
• soyuma,
• hyýal,
• Galan,
• Klas,
• daldalandırmaq,
• muthuz,
• akak,
• müxalif,
• sayad,
• nepada,
• Abi,
• manıker,
• kirşi,
• luminous,
• thus,
• öwüç