ösgün

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ösgün

[ösğün], syp. Has ösen, gytyk däl. Ösgün ýorunja.

Son arananlar:

• polonyalı,
• Haklı,
• burunbag,
• rişde,
• covenant,
• Köşək,
• korgöz,
• mirgazab,
• touchstone,
• bekat,
• tilpa,
• ötken,
• darkness,
• boyo,
• yüd,
• hiçlik,
• hez,
• undabunda,
• kirme,
• tundur,
• darkan,
• ösgün