ösgün

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ösgün

[ösğün], syp. Has ösen, gytyk däl. Ösgün ýorunja.

Son arananlar:

• utamak,
• tellemek,
• intuitive,
• Uranium,
• çalır,
• vade,
• şənbə,
• bengilik,
• şiləplov,
• tr,
• bile,
• isleg,
• salış,
• atlaz,
• kebaphana,
• Ezber,
• sığınaq,
• toptan,
• hüviyet,
• tifo,
• şağırey,
• ösgün