örkeç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

örkeç

hörgüç. Eki ~li tüye: iki hörgüçlü deve.

Son arananlar:

• kemgep,
• tamsiz,
• kezdürüsh,
• kerhen,
• cuuguç,
• morse,
• geda,
• sirsifət,
• müxalifət,
• məxəz,
• qash,
• etika,
• çapak,
• gulduramoq,
• şekerli,
• tayanmak,
• kafatası,
• yorğun,
• üretivçü,
• Spirit,
• owma,
• örkeç