örgünli

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

örgünli

[ö:rğünlü], syp. 1. Örgün bilen geçýän. 2. Endamyna örgün ören adam.

Son arananlar:

• azına,
• bulaşıq,
• döndəriş,
• sxematizm,
• highbrow,
• nazlı,
• kömülmek,
• irimcik,
• emay,
• Pasaqlı,
• estrangement,
• efsaneleşmek,
• Çekmece,
• aralyk,
• esh,
• gaiety,
• yalquzaq,
• költürüv,
• emde,
• taniq,
• guty,
• örgünli