öre
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
öre
[ö:rö] I, at. 1. Çatma gurlanda dikilýän esasy direg, sütün, daýanç. – Aý oglum, ne bela boldy bu näme etdigiň – diýip, bu-da çatmanyň artky öresinden gaýym ýapyşdy (“Görogly”). 2. Jykyryň dik dikilýän sütüni. Güldüräp suwny akar-da, öresi lerzan jykyr (Andalyp). 3. Harmanyň ortasyna dikilýän agaç. 4. Oglana dakylýan at.
ÖRE [ö:rö] II, at. Juwazyň oky.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
öre
Dik, tepe, yokuş. Öre turmaq – Kalkmak, ayakta durmak. Chéchim öre turdi – Saçım ürperdi. Ayaq öre turmaq – Ayakta durmak.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
öre
dik, ayakta, kalkık. ~ geben: dik ot yığını, ~ cağa: dik yaka, ~ tur: dik dur, ayağa kalk, avrusa da ~di: hastalansa da ayaktadır, ~ turuk: kuru ot (biçilmemiş ve ayakta), anı meni bıla ~ otu canmaydı: onun benimle yıldızı barışmıyor (deyim).