ökürüv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ökürüv

böğürme, böğürtü.

Son arananlar:

• Asit,
• Məqam,
• joraboshi,
• ukmak,
• ryzk,
• kövşənli,
• shaparak,
• Şirin,
• tarifiy,
• darrov,
• egarqosh,
• ırgat,
• çamındı,
• chüsh,
• karaca,
• atkar,
• hürufilik,
• kutharıvçu,
• teologiya,
• qaymoq,
• gezginci,
• ökürüv