kamamağan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kamamağan

yılmayan, azimli, inatçı. ~ adam: yılmayan insan.

Son arananlar:

• çok,
• haşam,
• çomun,
• qızılı,
• yalamoq,
• Oýunbaz,
• köçtün,
• ugra,
• zülp,
• deyişmək,
• inlamoq,
• maraz,
• tokum,
• Çeviri,
• tərxun,
• katında,
• tutilmoq,
• qıyğacı,
• qəza,
• ögemek,
• öyümək,
• kamamağan