kamamağan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kamamağan

yılmayan, azimli, inatçı. ~ adam: yılmayan insan.

Son arananlar:

• amaldorlik,
• minelemek,
• candar,
• üyündi,
• kəfənlik,
• semurg,
• eginbosh,
• çamlandırmak,
• güvəc,
• Paxmoq,
• esin,
• prefabrication,
• texture,
• uyalaş,
• kanturmak,
• esbap,
• Tarmaq,
• salmoqi,
• poğaça,
• aloqa,
• bison,
• kamamağan