ökürmek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ökürmek

böğürmek. İynekle buzovlarına ökürüb keledile: inekler buzağılarına böğürerek geliyorlar, buğanı ökürgen tavuşu keledi: boğanın böğürtüsü geliyor.

Son arananlar:

• nasıbay,
• bütüge,
• bird,
• vergici,
• yekten,
• TEST,
• tarixiylik,
• Birov,
• rapsodi,
• külli,
• scenery,
• godalak,
• Arna,
• pərdi,
• participant,
• agzamak,
• Dul,
• üretmek,
• pasif,
• könitmek,
• utgaşyk,
• ökürmek