ökünüş

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ökünüş

bk. ökünç.

Son arananlar:

• əğyar,
• almyt,
• tebermek,
• tod,
• numunə,
• derwish,
• Evocation,
• door,
• uli,
• Biber,
• bihude,
• balak,
• serene,
• kaşkol,
• subjugation,
• çığırık,
• kobra,
• malhıyar,
• howulhalat,
• tabıl,
• cantav,
• ökünüş