çığıv
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
çığıv
çıkma.
çıkma.
Son arananlar:
- Dürbün,
- egeçkarnaş,
- yuxa,
- älem,
- toxum,
- Maltoza,
- süzülmə,
- turkınmak,
- Müttəfiq,
- harsal,
- emedeklemek,
- Ä°tmek,
- araştırmacı,
- əzadarlıq,
- araklamak,
- qaror,
- incik,
- yılık,
- çəkinmək,
- silos,
- simelgek,
- çığıv