çığarmak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
çığarmak
çıkarmak. İşden ~: işten çıkarmak, hospitaldan ~: hastaneden çıkarmak, hurcunundan çığardı: cebinden çıkardı, çığarıp cerge saldı: çıkarıp yere koydu, tartıp ~: çekip çıkarmak, kitab ~: kitap çıkarmak, terezeden başın çığardı: pencereden kafasını çıkardı, söz-kayğı çığarğandıla: dedikodu çıkarmışlar, tavuş ~: ses çıkarmak, davur ~: gürültü çıkarmak.