çığanak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
çığanak
bk. çığana.
Son arananlar:
- kösöm,
- kəyan,
- çıray,
- örüş,
- hafiflemek,
- Epteş,
- bükin,
- yenicə,
- çöpçülük,
- chi,
- çekişmek,
- Ödlek,
- donos,
- Kazal,
- galtaman,
- söküt,
- crook,
- şahin,
- dası,
- fövrən,
- öbüş,
- çığanak