çıyırtmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çıyırtmak

çiğnemek, ayak altına almak, basmak (az kullanılır).

Son arananlar:

• gucuma,
• Hapis,
• bezbez,
• siklamen,
• üyröt,
• taýmak,
• küçeyiv,
• elverişli,
• aludə,
• complexion,
• didikləmək,
• singiri,
• tomağa,
• kıymetli,
• strike,
• mübalağa,
• tıdılmak,
• Harmoniya,
• suhanwer,
• Hiç,
• barkash,
• çıyırtmak