çırça

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çırça

kâse, fincan. Tobuk ~: diz kapağı kemiği, patella (mec.).

Son arananlar:

• itoatkor,
• titinmek,
• naker,
• gezginci,
• sezimtal,
• etir,
• Doğurgan,
• kinnachi,
• yrgyldy,
• ovboshi,
• teletin,
• yak,
• kolorit,
• havuz,
• dayazlaşmaq,
• künh,
• feniks,
• Dərgah,
• talaban,
• pagta,
• anglamoq,
• çırça