çınkıl

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çınkıl

bk. çıñkıl.

Son arananlar:

• yextek,
• çyrmaşyk,
• nitelikli,
• le,
• uyatmak,
• emildeş,
• kürsemek,
• değiş>,
• ayköl,
• oxşatma,
• bükü,
• küy,
• manana,
• kankıldamak,
• aridin,
• bablaşmaq,
• eğlek,
• batik,
• hemişelik,
• molamak,
• çewrülmek,
• çınkıl