kankıldamak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kankıldamak

gıdaklamak, dırdır etmek, çan çan etmek. Tavukla ilgizlik bolup kankıldaydıla: tavuklar huzursuz olup gıdaklıyorlar, ol kankıldap turğannı bek süyedi: o çan çan edip durmayı çok sever, seni kankıldağanıñdan başıma avruv kirdi: senin dırdırından başıma ağrı girdi.

Son arananlar:

• çakyş,
• modification,
• dargöz,
• kulunç,
• tallanmaq,
• aqqu,
• torguş,
• makyajcı,
• sabo,
• Yitmek,
• contribution,
• aqraba,
• xoshang,
• uyku,
• lukkur,
• pressure,
• Mışık,
• avj,
• aqrap,
• oyumlamak,
• tazyiq,
• kankıldamak