çıkınçik
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
çıkınçik
(malk.) bk. çakınçik.
Son arananlar:
- emgiçe,
- çalışmak,
- cuman,
- başbuğ,
- oburma,
- Başka,
- çevirmek,
- İğrenmek,
- fulfill,
- Xarid,
- hadise,
- oxumuş,
- self-seeking,
- şilküt,
- çirmələmək,
- tendentsiya,
- Tahıl,
- petiş,
- azayt,
- kalibrləyici,
- ekser,
- çıkınçik