çıkınçik

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çıkınçik

(malk.) bk. çakınçik.

Son arananlar:

• xatalı,
• caşınbak,
• capırt,
• küröştör,
• konç,
• oyuncak,
• əxz,
• nıpas,
• Okşamak,
• telki,
• Karağı,
• feniks,
• AVŞAR,
• wada,
• çöyrö,
• cimri,
• qirindi,
• Biy,
• unroll,
• sulama,
• körüş,
• çıkınçik