çıkğan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çıkğan

çıkan, çıkış, çıkmış. Mağadan ~ cer: maden çıkan yer, ~ barmağımı cerine saldı: çıkmış parmağımı yerine koydu, halknı içinden ~: halkın içinden çıkan, buday urluknu ~ı kalaydı: buğday tohumunun çıkışı nasıl, çotdan ~: zıvanadan çıkan.

Son arananlar:

• Ulaşmak,
• çıtırman,
• pastırma,
• ayrimlik,
• beca,
• alaw,
• Tatarılamaq,
• Maraqlı,
• jahyllyk,
• açylyşmak,
• tiddledywinks,
• buna,
• tezakxona,
• materiýa,
• eçkiağaç,
• cabış,
• orzu,
• yatquzmaq,
• esremek,
• KÜÇETMEK,
• Boy,
• çıkğan