çıgır
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
çıgır
kel, dazlak kafalı. dazlak. ~ avruv: kel hastalığı, çaçlarım tögülüp ahırında ~ boldum: saçlarım dökülerek sonunda kel oldum, ~ adam: dazlak kafalı adam.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
çıgır
daryol, küçükyol, çığır,I, 363 bkz> çagır