çöpçalam

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

çöp-çalam

[çöpçalam], at. Gurap galan we döwlüp ýere gaçan şaha, baldaklar, ýapraklar. Ýabyň içindäki çöp-çalamlardan hiç zat goýman aýralyň! (N. Pomma).
 ‣ Çöp-çalama urmak gürrüňi bulaşdyrmak, göni jogapdan gaçmak, düşüner ýaly etmezlik, patarraka urmak, belli bir uç çykarar ýaly etmezlik. Urduň çöp- çalama, düşmän sözüme, Mynasyp görýärin ony özüme (A. Kekilow).

Son arananlar:

• ibarə,
• dükdük,
• simtaraş,
• yolchi,
• buruştuk,
• tirgiz,
• Çilemek,
• iftarlıq,
• inanc,
• İkizkenar,
• semirmek,
• fırıldama,
• sesarka,
• Taba,
• kekirtek,
• Yig,
• zıbarmak,
• Sevmoq,
• bebek,
• keriliv,
• leitmotiv,
• çöpçalam