çögüv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çögüv

oturma, ilişme, çökme, alçalma, inme.

Son arananlar:

• ilgek,
• ağlı,
• gaile,
• şadırvan,
• kapal,
• töñek,
• Sandalye,
• ıhı,
• itaətkar,
• getirmek,
• riyozat,
• hökmürowan,
• burunlu,
• inimical,
• uzil-kesil,
• ənsə,
• turmushlamoq,
• qızılyel,
• senat,
• kataliz,
• kətmən,
• çögüv