çögüv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çögüv

oturma, ilişme, çökme, alçalma, inme.

Son arananlar:

• pak,
• korol,
• Ganimet,
• Şimşek,
• görbak,
• Məsləhət,
• kaltıru,
• saýramak,
• uyuzlu,
• dıñkılda,
• oldu,
• oymaq,
• teyze,
• dürek,
• yañı,
• chiqit,
• kımbat,
• obkash,
• işlem,
• kapalak,
• tümmek,
• çögüv