tabyn

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

tabyn

[ta:vy:n], syp. 1. Boýun egen. 2. Garaşly bolan.

Son arananlar:

• öyüdləmək,
• cilalamak,
• Gözcü,
• Öncül,
• nakarat,
• Dayaz,
• leng,
• aqil,
• arkı,
• hokka,
• butler,
• haýsy,
• gölge,
• kombayn,
• vahidlik,
• infial,
• qadabala,
• chandimoq,
• Durmuş,
• depressive,
• vuzuh,
• tabyn