çurumlu
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
çurumlu
mazeretli, maruzatlı.
Son arananlar:
- küy,
- sarıma,
- ciğer,
- tütü,
- Rüsva,
- unanimous,
- karaağaç,
- Göle,
- aft,
- le,
- gepbaz,
- eselek,
- Hamd,
- Aniden,
- after,
- kaplamak,
- nazym,
- merger,
- soydaş,
- gopbamsyramak,
- təqribən,
- çurumlu