çoyun.

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

çoyun

dökme demir, font, çöygen; çoyun baş: topuz; dökme veya demir başlı sopa, çomak (silah).

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çoyun

döküm, dökümden yapılmış oval kazan. ~ eritgen cer: dökümhane, ~dan etilgen: dökümden imal edilmiş, kulaklı ~: kulplu dökme kazan.

Son arananlar:

• molder,
• qışqırma,
• sinister,
• arsu,
• premyera,
• püfləmək,
• başpırt,
• Heyrət,
• göksuwly,
• böwemek,
• payxan,
• güllük,
• hyşa,
• Yollu,
• gashlanmoq,
• şibiji,
• etimad,
• atavul,
• sırtlan,
• astute,
• yetiz,
• çoyun.