çoyun.

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

çoyun

dökme demir, font, çöygen; çoyun baş: topuz; dökme veya demir başlı sopa, çomak (silah).

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çoyun

döküm, dökümden yapılmış oval kazan. ~ eritgen cer: dökümhane, ~dan etilgen: dökümden imal edilmiş, kulaklı ~: kulplu dökme kazan.

Son arananlar:

• havya,
• lever,
• cühün,
• BARHAM,
• drastic,
• kompleks,
• nemlenmek,
• terminoloji,
• qovun,
• ülüg,
• müsteşar,
• asta-sekin,
• sabitləşmə,
• gırcın,
• Gülüzar,
• karabay,
• bust,
• cavabdehlik,
• tarator,
• mehkum,
• Ürem,
• çoyun.