çokal
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
çokal
(malk.) hıyarcık.
Son arananlar:
- kırgıl,
- saray,
- gögele,
- bekinüü,
- ertürmek,
- üşen,
- cahanşümul,
- Tire,
- chochoq,
- Kudruk,
- zillət,
- lowlaşmak,
- monopoliya,
- seksiya,
- sildev,
- tral,
- voqe,
- rosa,
- beraat,
- özürsüz,
- NEFT,
- çokal