çigin

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

çigin

[çiğin] I, at. Goluň egne birleşýän ýerinden başlap ýokary bölegi.


ÇIGIN [çiğin] II, at. 1. Ýüpüň we ş.m. bulaşyp, çylşyrymly daňlan, düwlen ýeri, düwün, çigiş. Ýüpüň çignini çözmek. 2. Suwy az goýbermek üçin ýabyň bilinden salnan böwet.

Son arananlar:

• köhlən,
• yaxud,
• terse,
• tatar,
• yuwmak,
• kemiriv,
• agmak,
• zırı,
• köçök,
• cezbetmek,
• ulugvor,
• Og‘riq,
• mengiz,
• İstem,
• tezhip,
• mahiranə,
• arıv,
• ümumiləşmək,
• axdırmaq,
• esrarengiz,
• sürfə,
• çigin