çeren

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çeren

(senek avuz) deste, öbek, biçilmiş ekin destesi. ~ etiv: deste yapma, ~i bolmağannı antavu bolmaz Nas.): destesi olmayanın namlısı olmaz.

Son arananlar:

• Egri,
• pallamak,
• Ting,
• dumba,
• türüülük,
• obekt,
• sərbaz,
• odukmak,
• seyirlenmek,
• sorumsuz,
• dangana,
• mada,
• Melemek,
• Beriv,
• Mənə,
• Dayça,
• kopchilik,
• Meyxoş,
• somut,
• müsürli,
• bumkin,
• çeren