Beriv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

beriv

verme, dağıtma.

Son arananlar:

• pronounced,
• Aýratyn,
• kalamar,
• kiçeldilmek,
• Carve,
• kukunlamoq,
• pinpon,
• ghemze,
• tezene,
• xoriqulodda,
• ipek,
• kərpicli,
• balta,
• ajımçılık,
• filial,
• navjuvon,
• talc,
• yazış,
• lütfen,
• uloquloq,
• dado,
• Beriv