turklehceleri.org

balta

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

balta

и. балта ◊ balta değmemiş (girmemiş) балта тимәгән (кермәгән) (кыргый урман тур.)

Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)

balta

Türkiye Türkçesi: balta
Azerbaycan Türkçesi: balta
Başkurt Türkçesi: balta
Kazak Türkçesi: balta
Kırgız Türkçesi: balta
Özbek Türkçesi: bàltä
Tatar Türkçesi: balta
Türkmen Türkçesi: palta
Uygur Türkçesi: palta
Rusça: topór

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

balta

is. Odun doğramaq, ağac kəsmək və s. üçün işlədilən saplı, enli və itiağızlı dəmir alət. Balta ilə odun doğramaq. Odun baltası. Balta ilə kəsmək. – Balta ağac kəsməzdi, sapı ağac olmasaydı. (Ata. sözü). // tex. Neft quyularının qazılmasında işlədilən qazıcı alət. Vışkanın təpəsindən bucurqada sarınan kanatı (burazı) keçirmək üçün bir blok asılır və bunun vasitəsilə açıq və ya dəmir ştanqlara bağlanmış balta quyuya endirilib qaldırılırdı. Quliyev. Baltaları işləyir yerin dərin qatına. M.Seyidzadə. ‣ Balta görməmiş – əl dəyməmiş, əl vurulmamış, təbii halında qalmış. Balta görməmiş meşə. Balta ilə yonulmamış – kobud, qaba, tərbiyəsiz, qanmaz adam haqqında. Balta vurmaq məc. – bax baltalamaq 3-cü mənada. [İbrahim bəy:] Sən də, əlbəttə, gərək onu pisləyəsən, çünki balta vuranların birisi sizin cənabınız oldu. N.Vəzirov. Baltanı daşa vurmaq – işi baş tutmamaq, müvəffəqiyyətsizliyə uğramaq, işi nəhs gətirmək. Baltanı dibindən vurmaq – bir şeyə qarşı etiraz etmə, danışmağa, fikir söyləməyə yer qoymamaq, susdurmaq, qəti hərəkət etmək. [İttifaq üzvü:] A yoldaş təhkimçi, siz lap baltanı dibindən vurursunuz. Mir Cəlal. Baltası kəsməmək məc. – sözü keçməmək, nüfuzdan, etibardan düşmək. Buz baltası bax buz.

Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)

balta

balta

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

balta

1. balta; ay balta yahut aybalta : savaş baltası, nacak; baltam tap: bir çocuk oyunudur. (harfiyen: baltamı bul! ) ; balta çabar tar. : nacakla müsellâh olan bir nevî asker; ak balta : fabrikada imal edilen balta; kara balta : elişi olan balta; balta cutar yahut balta cutkan 1) bir yırtıcı kuş; 2) büyük ağızlı; 2. Oğlan, bacak (oyun kâğıtlarından. )

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

balta

bk. palta.

Sahaca—İngilizce Sözlük (Straughn, 2006)

balta

n. hammer

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

balta

palta, nacak. ~ sap: palta sapı, ~ tüp: palta artığı, kıymık, ~sı suvğa ketgen sabın da ızından atar (as.): baltası suya düşen sapını peşinden atarmış, ~sı taşha tiygendi (d): baltası taşa deymiş.

Son arananlar: