çegetçi

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çegetçi

ormancı, orman korucusu.

Son arananlar:

• Hərçənd,
• Naqqal,
• countryside,
• garchand,
• ciyərparə,
• İstisu,
• mübah,
• Felaket,
• oturğuç,
• püçek,
• orakul,
• Məhzər,
• consul,
• kin-küdurət,
• bapak,
• təpəl,
• torsuk,
• düşmek,
• ýapylmak,
• muayyen,
• əhrimən,
• çegetçi