çaçılıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çaçılıv

dağılma, saçılma, tevzi edilme.

Son arananlar:

• dük,
• bujur,
• cilek,
• ösübermek,
• oçurat,
• anıt,
• cismen,
• ürəyiyumşaqlıq,
• kolo,
• hamamböceği,
• savdan,
• hamshira,
• bigiz,
• kurday,
• hubris,
• dok,
• Menşe,
• imperfection,
• vaysınmaq,
• çoraklaşmak,
• teori,
• çaçılıv