çapırmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çapırmak

kabarmak, sivilceyle dolmak, dökmek. Caşçıknı üsü başı çapırğandı: çocuğun üstü başı kabarmış, kızçık köme çığarğandı: kızcağız kızamık çıkarmış, avruğannı beti çirçik çirçik çapırıp turadı: hastanın yüzü kabarcıklarla dolmuş.

Son arananlar:

• tədqiqatçılıq,
• tasdik,
• tırnamak,
• könek,
• tasdiq,
• coldo,
• tash,
• patlamak,
• tashih,
• radiolokator,
• düşünceli,
• tashlaq,
• tashlash,
• drenaj,
• bollanmak,
• taslak,
• tireless,
• atız,
• tasqara,
• barğan,
• gümrah,
• çapırmak