turklehceleri.org

çalamçaş

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

çalam-çaş

[çalam-ça:ş], hal. 1. Bulam-bujar, akan-dökän, agdar-düňder. Öýüň içi çalam-çaşdy. 2. Dyr-pytrak, duw-dagyn. Şemal bir köwsarlap uraýsa, gara öýi çalam-çaş edip, bir tarapa zyňyp goýberjek (A. Gowşudow).
 ‣Çalam-çaş bolmak aljyraňňy ýagdaýa düşmek, özüňi ýitirmek, çaşmak ýagdaýyna düşmek. Şiriniň mugallymasyna ejesiniň gözleri düşende özüni ýitirip çalam-çaş boldy (N. Saryhanow).


Son arananlar: