çakan
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
çakan
I. l. biraz bir miktar: berilgen cardımı ötö çakan : yaptığı yardım gayet ehemmiyetsizdir; 2. küçük: valnız şahsî ihtiyaçlara ye teçek kadar.
II, korku (velvele); imdada çağırma işareti.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
çakan
syp. 1. Kirpikleri sary, çalymtyl-mawy gözli (at, ýaby barada). Kä ýerde büdräp, kä ýerde sürşüp çakan at galyberdi (“Görogly”). 2. Oglana dakylýan at.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
çakan
çakal.